اين كتاب در واقع يكي از آثار كليدي هايدگر و درس گفتاري است كه وي در سال 1929 به مناسبت انتصاب به جانشيني هوسرل در دانشگاه فرايبورگ ايراد كرده است. هايدگر چهارده سال بعد يعني در سال 1943 يك پسگفتار و بيست سال بعد ــ سال 1949 ــ درآمدي بر اين درسگفتار ميافزايد كه اين را ميتوان حاكي از بيعتهاي مجدد او با مضمون اين درسگفتار طي بيست سال دانست. اين درسگفتار كوتاه در عين حال كه مضمون هستي و زمان را دربر دارد. از نخستين گامهاي هايدگر در راه چرخش فكري او نيز نشان دارد.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .