بهرام اردبیلی، در این سرزمین کم زیست، کم شعر گفت، کم بود. کتاب چاپ نکرد، اما کتابی ساخت از زندگیی خودش برای ما. از شاعران پیشتاز دههی چهل بود. همان که به نام شاعرانِ شعر دیگر معروفاند. بهرام اردبیلی چرا پیش از ترک بدن، خود را به ما نشان داد؟ چرا میخواست حرفهای نگفته بازگو کند؟ آن هیکلِ گمشده چهره، نیمرخی اینجا و در این گفتوگو به ما میدهد تا ما با همین پرتره، به گشتوجوی او برخیزیم.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .