نمایشنامهی «ماموران اعدام» نوشتهی مارتین مکدونا، روایتیست از جهانی که در آن طنز با مرگ همنشین میشود، و اخلاق در آستانهی فروپاشی ایستاده است. این اثر که بهتازگی به همت نشر ترنگ و با ترجمهی میلاد زارعی منتشر شده، از جنس همان روایتهای گزنده و نبوغآمیز مکدوناست؛ نویسندهای که همواره توانسته تضادهای درونی بشر را در قالب موقعیتهایی آشنا، اما خالی از آسایش، به تصویر بکشد. ماجرا در بریتانیای دههی شصت میگذرد، درست زمانی که قانون، اعدام را کنار میگذارد، اما سایهی آن هنوز در روان جامعه باقیست. در مرکز این نمایش، هری وید ایستاده است؛ مردی که سالها ریسمان مرگ را به دست داشته، و اینک باید با خلأِ ناشی از پایان کار خویش، و رخدادهایی تازه و مشکوک، کنار بیاید. ورودِ غریبهای مرموز به میخانهی خانوادگی هری، چنان توازن زندگی او را به هم میریزد که وجدان و گذشته، دوباره سر بلند میکنند. زبان اثر، محاورهایست، اما لحنش سرشار از تمسخر، تردید و خشونتیست که پشت شوخیها پنهان شده. مکدونا در این اثر نیز همان دغدغهی همیشگیاش را دنبال میکند: انسان در مواجهه با خود، و حقیقتی که ترجیح میدهد انکارش کند. در «ماموران اعدام»، طنز نه برای خندیدن، بلکه برای دیدن واقعیتهاست؛ واقعیتهایی که در لباس خنده، بر ما چنگ میزنند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .