فئودور داستایوفسکی برای به تصویر کشیدن شرایط سخت و دشوار زندان و تبعیدگاه سیبری دست به نوشتن کتاب خانهی مردگان میزند. این اثر داستان مردی را بیان میکند که به جرم قتل همسرش به 10 سال زندان محکوم شده است. در کتاب حاضر از اذیت و آزارهای بیدلیل زندانبانان، خوی وحشیگری و بیرحمی برخی زندانیان و شکنجههای بیپایان روحی و جسمی محکومین گفته میشود. جالب است بدانید که این نویسندهی توانمند، با وجود تمام سختیها و مشکلاتی که در زندگی خود متحمل شده است و با وجود اتفاقات دردناکی که در آثارش از جمله خانهی مردگان مشاهده میشود اما، از ناامیدی مطلق نمیگوید و همیشه کورسویی از روشنایی در تاریکی داستانهایش به چشم میخورد. این کتاب به دلیل آن که براساس تجربیات شخصی داستایوفسکی نوشته شده است، سبک نوشتاری اتوبیوگرافی دارد. طرفداران این نویسنده و داستایوفسکی شناسان بر این عقیده هستند که این اثر کمترین شباهت را به دیگر آثار او دارد. سرانجام داستایوفسکی در سال 1854 از تبعیدگاه کار اجباری سیبری آزاد شد اما همچنان تا مدت 7 سال اجازه انتشار آثارش را نداشت. او در نهایت در سال 1861 کتاب خانهی مردگان را منتشر کرده و با استقبال بسیار زیادی رو به رو شد. چرا که کتاب حاضر از رازهای بسیاری نسبت به حکومت پرده برداشت.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .