رابینسون کروزو ، نوشته دانیل دوفو ، که حتما معروف حضورتان هست ؟ این را سال 1343 خواندم ، وقتی سیکل اول دبیرستان بودم ، هنوز سالم و سرزنده به زندگی اش در کتابخانه ام ادامه می دهد ، خیلی دوسش دارم و برایم عزیز است . همچنان بوی به می دهد . البته این بو در حافظه من است نه در اوراق کتاب ، حالا چرا بوی به ؟ چون زمانی که این کتاب را خواندم ، جای شما خالی ، رفته بودیم به دهکده ای نزدیک اصفهان و من این را در اتاقی خواندم که درطاقچه هایش به چیده بودند ، اتاق خنکی بود و بیشتر حکم انباری را داشت . جای خیلی ساکتی بود ، تکیه داده بودم به یک رختخواب و کتاب را می خواندم ، همچنان بوی به خود را حفظ کرده است و هر بار بازش می کنم دوره نوجوانی زنده می شود.