در سال 1943 (1322 خورشیدی) وینستون چرچیل، فرانکلین روزولت و ژوزف استالین در تهران برای مذاکراتی محرمانه گرد هم آمدند و دربارۀ سرنوشت جنگ جهانی دوم به بحث و گفتوگو نشستند. همزمان با این مذاکرات، که در تاریخ به «کنفرانس تهران» شهرت یافته است، مأموران مخفی آلمان نازی به تکاپو افتاده بودند که سه رهبر متفقین را در تهران ترور کنند. کتاب «عملیات در تهران» به ماجرای نقشۀ این ترور و حواشی آن و چگونگی برملا شدن و شکست آن میپردازد. بیل یِن کتاب «عملیات در تهران» را با پیشدرآمدی جذاب و قصهوار آغاز میکند و در این پیشدرآمد تخیل میکند که نقشۀ ترور چرچیل و روزولت و استالین با موفقیت انجام شده و این هرسه در کنفرانس تهران کشته شدهاند. بیل یِن آنگاه ما را در مقدمۀ کتاب با این پرسش مواجه میکند که اگر چنین نقشهای به نتیجه میرسید چه بر سرِ جهان میآمد و دنیا پس از آن چه چهرهای پیدا میکرد؟ بعد از پیشدرآمدی که ذکر آن رفت، در فصل نخست کتاب «عملیات در تهران» تصویری از ایرانِ عصر رضاشاه، یعنی دورهای که با اشغال این کشور توسط متفقین به پایان رسید، ارائه شده است و در فصلهای بعدی به موضوعاتی چون پیوند ایران و آلمان و نفوذ آلمان در ایرانِ اوایل عصر پهلوی پرداخته شده و همچنین به ماجرای اصلی کتاب، یعنی توطئۀ ترور رهبران متفقین در ایران از جانب آلمان نازی که آلمانها نام «عملیات پرش بلند» را روی آن گذاشته بودند. کتاب «عملیات در تهران»، ضمن کندوکاو در ابعاد گوناگون «عملیات پرش بلند» و چندوچون نقشۀ این عملیات و چگونگی شکست خوردن آن، به این موضوع نیز میپردازد که چرا چنین عملیاتی تا سالها مسکوت ماند و کسی از آن سخنی نمیگفت و همچون یک راز در سینۀ کسانی که از آن خبر داشتند مخفی مانده بود.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .