نخستین جستار کتاب «دفعهی بعد، آتش»، با عنوان «دخمه لرزید: نامه به برادرزادهام»، که جیمز بالدوین آن را در قالب نامهای به برادرزادۀ چهاردهسالهاش نوشته است، حملهای است به این اعتقاد که سیاهپوستان از سفیدها پستتر هستند. بالدوین در این جستار کتاب «دفعهی بعد، آتش» از کرامت سیاهپوستان دربرابر سفیدها و نگرش تبعیضآمیز آنها دفاع میکند و نقش محوری نژاد در تاریخ امریکا را مورد بحث قرار میدهد. جستار دوم کتاب «دفعهی بعد، آتش»، که اولین بار در سال 1962، با عنوان «نامهای از منطقهای در ذهنم»، در نشریۀ «نیویورکر» منتشر شده، آمیزهای از اتوبیوگرافی و تجربیات شخصی و مباحث نظری و اعتقادی مرتبط با موضوع نژاد است. بالدوین در این جستار کتاب «دفعهی بعد، آتش» به روایت دوران بلوغ خود در محلۀ هارلم نیویورک میپردازد و تصویری تلخ و صریح از ستم و تحقیر و خشونتی به دست میدهد که او و دیگر سیاهپوستان امریکایی تجربه کردهاند؛ ستم و تحقیر و خشونتی که سفیدپوستان امریکایی بر سیاهان اعمال میکردند. بالدوین همچنین در جستار دوم کتاب «دفعهی بعد، آتش» از رابطۀ بین نژاد و مذهب و بهویژه تجربیات دوران جوانیاش از کلیسای مسیحی و نیز از جنبش مسلمان سیاهپوست (ملت اسلام) سخن میگوید.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .