تلخ و شیرین تمایل به حالات تمنا و سوز و اندوه است. آگاهی مبرم از گذر زمان است و لذتی عجیب خوشایند از زیبایی جهان. نیرویی كه به ما یادآور میشود نور و تاریكی، زایش و مرگ همواره جفتاند. تراژدی زندگی لاجرم با شكوهش پیوند دارد. همواره از دل هر نوسازیای دوگانگیها برمیآیند. اما از قضای روزگار، زیستن در این دوگانگیها تنها راه گذر از آنهاست. و هدف چیزی جز این گذر نیست. تلخ و شیرین یعنی میل به وحدتء اشتیاق به وصل. تلخ وشیرین به ما یاد میدهد چگونه به درد واكنش نشان دهیم: باید آن را بپذیریم و بكوشیم همچون موسیقیدانان به هنر تبدیلش كنیم. یا به شفاء یا نوآوری یا هر چیز دیگری كه روح را بپرورد. این انگاره تبدیل درد به خلاقیت و تعالی و عشق، قلب تپنده كتاب حاضر است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .