تمثیل غار مثالی است در کتاب جمهور افلاطون برای مقایسه تاثیر تربیت (پایدیا: παιδεία) با کمبود آن در سرشت آدمی. سقراط تمثیل غار را پس از تمثیل خورشید و تمثیل خطوط جداکننده به برادر افلاطون (گلاوکن) توضیح میدهد. در این تمثیل افرادی در تمام عمرشان در برابر دیوار خالی غار در حالی که به دیواری دیگر تکیه داده اند به زنجیر کشیده شده اند. در پشت سرشان اجسامی از مقابل شعله های آتش عبور داده می شود و سایه ی آنها بر دیوار مقابل زندانیان میافتد. سایه ها واقعیت زندگی زندانی هاست پس به زنجیرکشیده شده گان برای سایه ها نام هایی برمیگزینند. در نظر افلاطون این پایین ترین سطح از قوه ی فاهمه است. سه سطحِ تلاش قوه ی فاهمه توضیح داده میشود که سطوح بالایی برای خردمندان در دسترس است. سطح دوم که امروزه بنام علوم طبیعی شناخته میشود و سطح سوم ریاضیات، هندسه و منطق استقرایی است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .