جنگ و صلح را، اگر نه بزرگترین رمان عصر ما، دستکم یکی از بزرگترین آنها دانستهاند: داستانی بهمانند جهانی که در آن شخصیتهای بسیاری هر یک با شوری خاص در افتوخیزند. اقیانوسی انسانی، با جریانهای بیشمار و درهمپیچیده که در ورای آن روحی مقتدر طوفانها میانگیزد و فرومیخواباند و باز بهپا میدارد. تالستوی در جنگ و صلح از نگارش داستان زندگی خصوصی افراد به شرح و روایت جنبشهای ارتشها و ملتها میرسد و مسیر حرکت امواج عظیم انسانی را توصیف میکند که اراده میلیونها نفر در آن مستحیل شده و بر آن اثر گذاشته است. جنگ و صلح را شعر روح روس دانستهاند که به صورت حماسهای رنگین سروده شده است. اندیشه سرودن این حماسه از سال ۱۸۶۲ تالستوی را به خود مجذوب و مشغول میکند. کتاب با توصیف دریای راکد جامعه پیش از جنگ میهنی آغاز میشود. صد صفحه اول با دقتی چونوچراناپذیر و طعنی درخور، توخالیبودن جامعه اشراف روسیه را بازمینماید. در خلال گفتگوهای پوک و تشریفاتیِ ضیافتها و لابهلای بیان اندیشهها و مطامع مسکین نجبا و جنبوجوش خوشباشان و نوشخواران احتمال جنگ نیز مطرح میشود و صورتها بهتدریج جان میگیرند و در ذهن خواننده مینشینند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .