کالیبان و ساحره دربرگیرندهی مضامین اصلی پروژهای تحقیقی است دربارهی زنان در «گذار» از فئودالیسم به سرمایهداری، پروژهای که در میانهی دههی ۱۹۷۰، با همکاری لئوپولدینا فورتوناتی، فمینیست ایتالیایی، آغاز کردم. نخستین نتایج آن پروژه در کتابی مطرح شد که ما در ۱۹۸۴ در ایتالیا منتشر کردیم: کالیبان بزرگ. تاریخ بدن شورشی در نخستین مرحلهی سرمایهداری. (میلان: فرانکو آنجلی) علاقهی من به این پژوهش اساساً در پی مباحث مرتبط با رشد جنبش فمینیستی در ایالات متحده شکل گرفت و دغدغهی سرچشمههای «ستم» بر زنان و استراتژیهای سیاسی را داشت که جنبش باید در پیکار برای رهایی زنان اتخاذ میکرد. در آن زمان، دیدگاههای نظری و سیاسی عمدهای که واقعیت تبعیض جنسیتی بر مبنای آنها واکاوی میشد، دیدگاههایی بودند که از سوی دو شاخهی اصلی جنبش زنان، فمینیستهای رادیکال و فمینیستهای سوسیالیست، مطرح شده بودند. بااینحال، به نظر من، هیچکدام آنها موفق به ارائهی توضیحی قانعکننده دربارهی سرچشمههای استثمار اجتماعی و اقتصادی زنان نشدند. من مخالف فمینیستهای رادیکال بودم، چرا که آنها تبعیض جنسیتی و سلطهی مردسالاری را بر پایهی ساختارهای فرهنگی فراتاریخی توضیح میدادند که لابد مستقل از روابط تولید و طبقه عمل میکرد. در مقابل، فمینیستهای سوسیالیست اذعان میکردند که تاریخ زنان از تاریخ نظامهای خاص استثمار تفکیکناپذیر است و در واکاویهایشان، به زنان به مثابهی کارگران جامعهی سرمایهداری اولویت میدادند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .