سامانهی تربیتی والدین مجموعهای از باورها و رفتارهای آنهاست. بر اساس این باورهاست که میزان آزادی کودکان و نحوهی کنترل انها ذر خانواده تعیین میشود. این سامانهی تربیتی با تاثیر از بافت فرهنگی خانواده از خانوادهای به خانوادهی دیگر تغییر میکند. سبک زندگی به بیان ساده، شیوهی زندگی و بر اساس الگوهای رفتاری شامل جهانبینی، ارزشها و عادات است. خانواده اولین محیطی است که میتوان سبک زندگی را در میان اعضای آن مشاهده کرد و تعارض میان آنها را تشخیص داد. مهارتهای والدینی به عنوان یکی از مهمترین ارکانی که سلامت بشر و جامعه به آن وابسته است، مورد بیتوجهی قرار گرفته است. اساس روش تربیتی نه بر پایهی دانش و آموزش صحیح، بلکه بر پایهی اصول تجربی، احساسی یا باورها و آموختههای غلط و کهنه است. این مسائل پیچیدهتر میشوند وقتی که مفهوم پدر و مادر در بسیاری فرهنگها چنان تقدسی دارد که نقد رفتار آنها و بررسی مهارتهایشان با احساس گناه همراه است. اما والدین هم انساناند و مثل تمام انسانها، ضعف و نقص دارند. . حس پدر و مادر تا حدی غریزی و فطری است و تحت تاثیر شرایط محیطی و تربیت و امکانات قرار میگیرد. ممکن است در دوران کودکی خود، پدر و مادری ناآگاه، بیمار یا سرکوبگر داشتهاند و در نتیجه در شیوهی فرزندپروری خود دچار اشتباه و تقصیر شوند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .